آزمایش PAM50 (Prosigna)
آزمایش (Prosigna) PAM50 یک آزمایش تشخیصی (In Vitro Diagnostic) است که بر روی بافت سرطان پستان موجود
در بلوکهای پارافینه (FFPE) انجام میشود. در این آزمایش، الگوهای فعالیت ژنتیکی سلولهای
سرطانی برای پیشبینی دقیق و شخصی محور میزان خطر عود مجدد سرطان در بیماران مورد سنجش قرار
میگیرد. آزمایش PAM50 (Prosigna) از توان بسیار بالایی در ارائه اطلاعات دقیق به منظور اتخاذ تصمیمات
درمانی موثر برای بیماران دارای سرطان پستان برخوردار میباشد.
محققین طیفی از الگوهای عملکرد ژنتیکی را در تومورهای پستان مشخص نمودهاند که بر اساس این
الگوها، تومورهای پستان را میتوان به چهار دسته مولکولی مجزا دستهبندی نمود. این دستهبندی
مولکولی از آن جهت حائز اهمیت میباشد که هر یک از این چهار الگوی ژنتیکی به صورت مشخص با میزان
خطر عود مجدد سرطان پستان و از آن مهمتر، با میزان پاسخ به شیمی درمانی در ارتباط میباشند.
اهمیت و ضرورت بهرهگیری از این الگوهای ژنتیکی در درمان سرطان پستان در مطالعات متعددی به
اثبات رسیده است.
این آزمایش کیفی با استفاده از دادههای بیان ژن به همراه متغیرهای بالینی، علاوه بر دستهبندی
مولکولی تومور، شاخصی عددی Risk of Recurrence(ROR) Score و گروهبندی میزان خطر را نیز تعیین میکند.
با استفاده از PAM50 (Prosigna) ، خطر عود مجدد سرطان را به دقت تعیین کنید.
مقایسه احتمال بقا ۱۰ ساله بدون عود مجدد سرطان بین بیماران دستهبندی شده بر اساس شاخص PAM50 (Prosigna) در سه دسته با خطر عود کم، متوسط و زیاد
درصد عود دوردست گزارش شده برای بیماران مبتلا به سرطان پستان در طول ۱۰ سال پس از تشخیص اولیه. بیماران بر اساس شاخص (Prosigna) PAM50 در سه دسته با ریسک کم، متوسط و بالا تقسیم گردیدهاند.
سایر آزمایشهای جهت تعیین دستهبندی مولکولی سرطان پستان
ترکیبی از آزمایشهای ایمیونوهیستوشیمی شامل HER2 ،PR ،ER و Ki67 به عنوان روشی جایگزین برای تعیین دستهبندی مولکولی سرطان پستان پیشنهاد شده است. اگرچه سهولت در انجام آزمایشهای ایمیوهیستوشیمی از اصلیترین مزیت این روش محسوب میشود اما نتایج حاصل از مطالعات نشاندهنده عدم مطابقت نتایج حاصل از ایمیونوهیستوشیمی با آزمایش PAM50 مبتنی بر بررسی بیان ژن میباشد. در بررسی حاصل از سه کارازمایی بالینی مجزا با هدف تعیین و مقایسه دستهبندی تومورهای پستان با دوروش ایمیونوهیستوشیمی و PAM50 ، یک عدم همخوانی قابل توجهی مابین نتایج حاصل از این دو روش ملاحظه گردید. روش ایمیونوهیستوشیمی از تکرار پذیری بسیار کمتری نسبت به PAM50 (Prosigna) در بین آزمایشهای مختلف و یا حتی در اندازهگیریهای جداگانه برای یک نمونه در یک آزمایشگاه برخوردار میباشد. پروفایلهای مولکولی، هر کدام بیان ژنی متفاوتی دارند.
IHC disagrees with PAM50 | Basal-like | HER2-enriched | Luminal B | Luminal A | IHC |
---|---|---|---|---|---|
5% | 6 | 3 | 16 | 477 | Luminal A |
6% | 15 | 8 | 39 | 346 | Luminal B |
72% | 48 | 87 | 69 | 102 | HER2-enriched |
6% | 207 | 6 | 0 | 8 | Basal-like |
1,437 | 25% | 16% | 69% | 12% | PAM50 disagrees with IHC |
مقایسه دستهبندی مولکولی سرطان پستان بر اساس PAM50 و IHC
سایر آزمایشهای مبتنی بر بررسی ژن
سه آزمایش دیگر مبتنی بر بیان ژن جهت تعیین پیش آگهی در بیماران مبتلا به سرطان پستان با بهرهگیری از نمونههای فریزشده تومور و یا بلوکهای پارافینی تومور (FFPE) وجود دارد. جدول زیر به مقایسه کارایی این آزمایشها در مقایسه با آزمایش PAM50 (Prosigna) پرداخته است.
MammaPrint | Endopredict | Oncotype Dx | Prosigna | Comparator |
---|---|---|---|---|
(PCR (analog | (PCR (analog | (PCR (analog | (NanoString (digital | Methodology |
No | No | No | Yes | Intrinsic subtype |
No | No | No | Yes | Prediction by subtype |
Better | Better | Worse/Same | Better | Accuracy versus IHC/clinical scores |
Unknown | Unknown | Reference | Better | Accuracy of risk prediction vs Oncotype DX |
Not studied | Not studied | 33% | 24% | % patients at intermediate risk (ATAC trial) |
Data from companies literature
مطالعات متعددی
برای بررسی عملکرد آزمایش (Prosigna) PAM50 در پیشبینی پاسخ به درمان بیماران مبتلا
به سرطان پستان انجام شده است. در حالی که فقط یک مطالعه جهت عملکرد آزمایش Endopredict در
پیشبینی پاسخ به درمان برروی بیماران تحت شیمی درمانی نئواد جوانت وجود دارد
شواهد علمی حاصل از مطالعه کوهورت NSABP-20 که مورد استناد برای ارزیابی عملکرد آزمایش
Oncoype DX در پیشبینی پاسخ به درمان قرار میگیرد مورد تردید جدی میباشند. در این مطالعه
کوهورت برای طراحی و ارزیابی آزمایش Oncotype DX از یک گروه بیمار یکسان استفاده شده است.
همانطور که اشاره شد مجموعه بیماران مورد استفاده برای طراحی یک آزمایش بررسی بیان ژن باید
از بیماران مورد استفاده در ارزیابی آن آزمایش مجزا باشند. بررسی این مطالعه نشان داده است
که آزمایش Oncotype DX در مجموعه بیماران مورد استفاده در ارزیابی این آزمایش عملکرد قابل
قبولی ندارد. مطالعات دیگری نیز که عملکرد قابل قبولی از آزمایش Oncotype DX در پیشبینی
پاسخ به درمان نشان دادهاند از سایر شاخصهای بالینی در ترکیب با نتایج Oncotype DX
استفاده کردهاند که دوباره ارزش بالینی این تست به تنهایی را زیر سوال میبرد.
الزامات نمونه آزمایش PAM50 (Prosigna)
آزمایش PAM50 (Prosigna) بر روی RNA استخراج شده از بافت تومور پستان موجود در بلوکهای پارافینه (FFPE) انجام میشود. جهت انجام این آزمایش لازم است یک پاتولوژیست لام مرتبط با بلوک را بررسی کند و سطح تومور و میزان سلولهای توموری موجود در تومور را ارزیابی کند تا از وجود بافت توموری کافی در بلوک جهت انجام آزمایش اطمینان حاصل شود.
ویژگی نمونه | الزامات |
---|---|
خصوصیات بافت | کارسینومای مهاجم پستان (ductal ، Lobular ، Mixed یا NOS ) |
حداقل اندازه تومور | سطح تومور ۴ میلیمتر مربع باشد |
حداقل سلولاریته تومور | ۱۰% داخل منطقه تومور باشد |
اندیکاسیونهای آزمایش PAM50 (Prosigna)
نتایج آزمایش
PAM50 (Prosigna) سه دسته مهم از نتایج را آشکار میکند
این آزمایش سرطان پستان را به یکی از چهار دسته ذیل تقسیم میکند:
این نوع طبقهبندی تومور میتواند اطلاعات مهمی در رابطه با رفتار و پاسخ احتمالی سرطان به درمان در اختیار پزشک شما قرار دهد.
این شاخص یک کمیت عددی در محدوده ۱۰۰-۱ میباشد. مقدار کمتر نشان میدهد که سرطان شما با احتمال کمی به طور مجدد عود خواهد کرد و مقدار بالاتر نشان میدهد که احتمال عود مجدد سرطان بیشتر است.
برای خانمهایی که دارای سرطان پستان حساس به هورمون در مراحل اولیه هستند، شاخص PAM50 (Prosigna) به منظور تخمين خطر عود مجدد سرطان طی ۱۰ سال آینده، نتایج و ویژگیهای ژنتیکی تومور را با اطلاعات بایگانی شده بانوان دارای سرطان پستان هم زیرگروه و هم امتیاز عود با بیمار مورد آزمایش، مقایسه کرده و نتیجه حاصل از این مقایسه را به صورت درصد احتمال عود مجدد ارائه مینماید.